Nærskylde brigde
Hopp til navigering
Hopp til søk
Skriv inn eit sidenamn for å sjå endringar på sider som lenkjer til eller vert lenkja til frå den sida. (For å sjå medlemmar av ein kategori skriv inn Kategori:Kategorinamn). Endringar av sider på overvakingslista di er i feit skrift.
Liste over forkortingar:
- n
- Endringa oppretta ei ny side (sjå dessutan lista over nye sider)
- s
- Endringa er småplukk
- b
- Endringa vart gjord av ein robot
- «(±123)»
- Storleiken til sida vart endra med så mange byte
9. oktober 2025
| n 20:10 | Fanitullen skilsoga +2 327 Eiliv Ordskifte tilskot (Oppretta sida med «''Fanitullen'' av Jørgen Moe, umsett til norsk av Idar Handagard (1948). <poem> I gamla harde dagar med øldrykk og kiv sat ofte laust i sliri hallingdøls kniv. Og kona bar med seg i gjestebods lag likskjorta som mannen kunde turva ein dag. Det stod eit blodigt brudlaup på ein Hemsedals-gard; all dans og leik var tagna, i ring stod kar ved kar. For midt på stovetilet i den tette manna-ring stend tvo med dregne knivar og eit belte spennt i kring. Og som utskorne…») | ||||
17. september 2025
| n 02:09 | Håvard Hedde skilsoga +2 701 Eiliv Ordskifte tilskot (Oppretta sida med «''Hávarð Helle'', skrive ned av M. B. Landstad (''Norske Folkeviser'' 1853).<ref>M. B. Landstad: [https://www.nb.no/items/69609b59a128bfba75ef5d4841c9f655?page=750 ''Norske Folkeviser'' (1853)] på Nasjonalbiblioteket, s. 723</ref> <poem> Eg heiter Hávarð Helle, og er sá vén ein kar, no vil eg burt og gifte meg og ryðja meg ein garð. :Eg bur up under fjell, :og genta hev eg lovað, :eg svík ’a inki hell. Eg heiter Hávarð Helle og bur up under nút, no vi…») | ||||
| n 01:45 | Hanen stend’e paa burshella skilsoga +4 001 Eiliv Ordskifte tilskot (Oppretta sida med «<poem> Hanen stend’e paa burshella, aa bonden gjev hono konn; rakkjen skvakkar i bakko nor, aa hjuringjen blæs i honn. Hjuringjen sit’e paa bergji aa ser imote sol; so gle’er han seg at kvelli, som bonni gjer imot jol. Kall’e graut aa geiteskyr, de æ hjuringjens rett; men naar han kjem i støyls-bare, daa hjalar han so lett. Fenaaren gjeng undi haage nuten, de æ so vent aa sjaa; hesten hoppar i Smylebrekkun’, aa han heve bjølla paa. Jokulen aa Fagran-…») | ||||