Jamvektsord

Lista yver jamvektsord som vert nytta i jamvektsmål.

Namnord

Femner hannkyn, merkt med endingi -a; hokyn, merkt med endingi -u eller -o etter ljodsamhøve; og inkjekyn, merkt med endingi -i.

aga vyrdnad, respekt; eit agasamt verk, agalaus framferd
aku ferd, jf. oku
apa
bana banahogg
barnstoro barnsunge
bata gagn, fyrimun
berju det som skal berjast i eitt skeid
bero binne
bìta
bleso glenne, bles, blesand
bloku flik, lapp, forklæde
blota det at eitkvart er uppbløytt; regnvêr, teidevêr, bløyte
blotu blautleik, eitkvart uppbløytt
boda skjer i sjøen («bodberar»)
boga
boku bukflesk (jf. eng. bacon), feittlag
(bolu) hevning
boro me hev tvo nasaboror
boso
boto i homalsboto (tidl. stytt *-bóto, eller uekte)
breda isbreda
broko kraftigt kvinnfolk
brona (brùne) brand, brandsår; svullbrona brandsår på marka etter issvull
broso stormbyge
brota
broto reidskap, til hamp og slikt
brydju tròg av uthola tre
brynju
brytju stòk
bynju ein grovbygd og tung skapnad, um folk og fe som er storbuna
bunu bein(pipe)
-daga spurdaga, bardaga
digu blaut mengd (~ deig)
dola sløing
dolo lite søkke (~ dal)
dovo e-t som er tungt og sløtt (au ein dova?)
drevju røre (mat)
dritu magasjau, diaré
drivu stormflagu, onn, røre
drogu eitkvart som ein dreg, so myki som ein kann dra
dropa
drosa flokk, hop; tryska korn
drysju drys, haug
dvelju dagdvelju: tidtrøyte
esju eimyrju, d.e. oske med glør
eto mat; eitkvart som ein (husdyr) et ut-ur
evju bakevju
feno blautmyr
fera teig
ferju ferjumann
fesju gysju, flògfille
feta feite, feitt
fetja bundil, da-no. «fedd»
fili fjølvegg millom tvo rom
fisi fisisopp
fjøru flo og f-
flada flatmark
flaga, flagu, flogu
flaka lem, plåte
flata
flinu rift, sår
flipa flipu, liten (hud)lapp, «fane» (datamål)
flipu glipe, sprunge
flisu tunn flis
floso fille, laus skive av e-t, flis
flota
flugu
flutu flat mark, flat side: handflutu, isflutu; mark som jamleg vert fløymd (ulikt upphav? – gn. flǫtu og *flutu)
flygi skòrdyr (insekt)
flysju tunn skive
fola
frasa frasing (spraking)
frodo skum
frosa tela
furu
futu lite fat, spann
fylju merrafyl
fyri stad der det veks furu
fyru turre bakkar i ein elve-/åbard eller eit elvefar (s. ord s. fjøru)
gara turr, grovvordin kvist
gatu gutu
gjevo utesling av kort, porsjon
glisu rift, op som gliser, lyser igjenom
glopu gap, òp
gnitu lite stykke som hev brotna eller sprotti av; eit lite bròt; smola, grand
gola (gùle) eggeplomme
gosa goso
goso luftdrag
gota, goto e-t som hev smelta (~gyte, gl. tyding): halvgota
govo gòv, damp
grìpa det (av handi) ein grip med
gripu det ein grip (i handi)
grisu einkvan staden/flekken som er grisin, holutt
gropo renne i lendet; soleîs um bekkjefar, skridulaup o.dl.; hjulfar; lita grop
grovo gròv, holo
gulu jamn vind, masutt menneskje (andgulu)
gutu gatu
gyrju gyrme
gysju skrynju, rykte
haga
haka
haku hoku
hala
hana
hara, hera
hasa
hava hank
hesju (hesja)
hìta
hitu strid, rykk, rid
hjasa hara
hoga ihoga (hùge)
hoku haku
holo
hoso
idu (Trø odo, udu) bakevju
jasa sjå hjasa
kaga låg busk, lite tre med mange greiner; au um kruna eller kransen av greiner på store tre
kaku
kasa timberhaug
kava snøkava
kjaka
kjedju lekkje
kjeka kjaka
kjødu småaure
kjøtu kjøtside på skinn eller huder
klaka tela jord
klasa
klava
klova
klovo kluft
knapa liten kar, gamalt: småadalsmann, væpnar
knodo deigklump knodd einn gong
kolo lampe
komo
kono ofte med -a: ei kona
kopo (arm-, hals-) grop, holo
koru brandkoru = eldreko (e–t ein karar med)
kosu kvost til å kòsa med; stakkarsting til menneskje
koto koie, lita forretning i bygard
kova
kraga
kraka
krevja knippe
krìka arm-; krok, bøyg
kroto litegrand, smola
krytju sjøfuglen larus tridactylus
kvadu kvodu
kvatu kvetjing, sliping, jf. kvetju
kveka
(kveko) sjå kviku
kvetju det å kvetja, slipe, jf. kvatu
kvidu dikt, herme
kviku
kvisu kveise
kvodu kvadu
kvutu kvatu
laka
lega lita flutu millom bratte bakkar/berg
lego lægje, staden der e–t ligg
leka lek, dropa, tår
lekju renne
lepa lippe
leto av-leto, uppleto
lilju
linu lindring; upphald, lìn
loda det at e-t er lòdi, hår
lodo det å lòda (hange fast), e-t som lodar
loga
logo «bluss», kyndil
logu i samansetjing: eitkvart som ligg
loko skoto, slå
losa e-t som skal til å lòsa
losu stor mengd eller muge, hop som strøymer fram, lòsar
lota (lùte) lòt, deild, (hus)høgd, ramme
lyni stad der det veks lyn(jatre)
lødu
maga
maka
maru muru
meda (ì) greide til å merkje med
midju
mìga kynslem, rer
mjela type jord
moko storhending, stort, stygt ervede (~ å moka)
mola bìta, smola
mosa
moto, motu holamoto: halsgropa; innmoto: eitkvart som er inni eitkvart anna; 1. innfelling (vel falskt, av mót) 2. eting, øyding, av mat
muru mururitt og maru
mylju
myrju
mysu
nasa
nesja eng ved vatn
neto nesle, jf. notu
neva
nitju feitthinne på innvolar
notu nesle, jf. neto
oka tverrtre på grind / lem
oku sledaspòr, jf. aku
olboga
olmoso
olvoru
oto strid, tak
peto liten fisk
piru laust liv, magakøyr
plinu flinu
plitu eit grand
pløsu
posa
puku
pysju
raka rubb og ...
rapa dvergbjørk
rava fille
reko ("roko") reidskap til å moka med
revju rev-tik (og revo)
ridu
riv(j)u rift, rivne
rìsa kjempe, jutul
roda raud-lìt
roka roga yvirmål, toppmål
rona (rùne)
roso hardt vindkast
rota
roto 1. rotin flekk
roto 2. skridu
ruku
ruvu sårskorpe
sava sevju
sega muskel
sela
selju silju
semju
seta sess, pall, berghylle; i samansetjing: ein som bur (sit) ein staden, ibue
seto det å sitja
sevju sevja
sigu seinvordin, men trottug menneskje; seiging
silju, sylju selju
sinu sìn
skada
skaga nes
skara
skata topptyri (Østf)
skatu 1. ein slags fisk 2. skjor
skitu trøndsk òg skjuku: dritu
skivu (attåt skíve)
skjeli eitkvart som berre skalet er att på
skjera (på plog)
skjero sjå skjøru
skjøru «sigd»
skoko (-u) skaking
skoro eitkvart som er utskori, hakk, skar
skoto bom; mjølause; eitkvart som ein "skyt"* med (*: skyv, lyfter)
skrapu, skropu
skridu snøskridu
skrynju drysju, skrøyt
skyru sjå skjøru
skytju skjuku utskòt på låve, jf. skut
slaka langt karfolk
sleda
sledo e-n fiskereidskapen
slepo veg/stroko som ein slepar eitkvart burtetter
sleva slevo
slevju slevo
slevo sikl
slitu
slogu slegil
smala saud(eflokk)
smidju
smola
smoto løyndehòl, smòg
smugu smutthòl
smyli eit slags fjellgras
smyrju
snepa eitkvart spist
snoru snuru
snota snut
snuru snoru
sogu
sopa sup, slurk, det som ligg att på grytebotnen
spada
speli grindverk, rimar
speka tunt islag um hausten, isflekker som vert liggjandes att um våren
spena
spiki
spilu tunt og flatt trestykke/bein, spildre (i grindverk eller korg-ervede), spil
spitu spiss ende som stikk fram (au i formi spytu)
spodu spada, eller reidskap som liknar
spona
spora
spraka brisk, einer
sproku spruku
sprota
spruku lita rivju, brest, sprunge
stada
staka
stara
stedja eng attmed elv
stega
stodu (stødu)
stogo, stugu
stota stakkar (upph. ein som stot(r)ar)
strata pigg eller dl. som stikk upp
stroko, struku lang strekning, passasje, rad; pryl
styrju
stødu (stodu)
svada
svìda kjensle av at det svid
svidu
svigu (Trø «svugu»)
svipu pisk
svivu svivesott (ørske)
svolu, svulu svulu-reir
tama
tana strekkjefjøl til skinn
tara lite loft, breid hylle
tasa fille, stakkar
tava ein liten guttava
tela
telju datamaskin (nyord)
tero Gbd: ei som er lett-terri
tidu olle som ikkje frys til; tidi mark
tili golv, scene (spel-tili)
tilju
tjøru
toga trekkbøyle på harv/plog
toko skodde
-tolu det å tala, telja: fyritolu
tòrala e-t som er tòralt, tungt å få til å gro
trasa fille
trega anger
treva hop med buntar
trodu trøbrett
trosu trevl
trota trutning
trunu sporv i trunudans
tudu tad (gjødsl), gjødsla jord
tuku det å taka, tak (i båe tydingar)
tulu jf. tolu
tunu tana
tvugu vaskeklut
tvuru
tyri
uhemju uheppe
u-tvegju rangvis, uhjurda menneskje
vadu (far etter) vading (i gras, snø osb.)
vaku
vana
vara varsemd, akt; reserve, naudhjelp
vasa timbervasa
vedo
vekju liten bekk, «vassåre» i bakken
vera bremselarve
verju
vero eitkvart som er, det å vera; tilvero
veta varde
vidju
viku
vilja
vipu
vitju ettersyn, det å vitja
vitu eitkvart som ein veiter (gjev); hjelp, teneste, studnad; lita gåve
vodu vadu
vuku vaku
voto rå grasrik eng
vrìda eitkvart samanvridi
vritu vritar
vuru varu (?)
yrju vriml